utility

αυτο μας εσταλη

Το βλέπεις ;

Σέρνεται χωρίς πόδια στη τρύπα του.

Χαίρεται -

Ακροατής περιγραφών, για το θανατικό τριγύρω.

Κάτι που δεν θάρθει ποτέ να τονε βρεί.

Όνειρα, απο που να φτάσουν……

Στοιχειωμένος στην αιώνια αυπνία

Καμιά τρικυμία δεν τον πλησιάζει.

Κι αυτός -

ζηλεύει την αρκούδα.

Με την ηρεμία του ύπνου στο λαγούμι της.

Την αξιοπρέπεια στη πείνα, την απέχθεια στο κρύψιμο.

Ο πατέρας της κοπέλας

κάνοντας ολόκληρο ταξίδι,ψάχνει αυτον που με το σάλιο

Μόλυνε τους αυριανούς του εγγονούς

Μάταια, όλα αυτά.

Μη ξαναμιλήσεις για ευθανασίες

Να σου πω, τι νομίζω :

Συναντήθηκαν κάποτε σε πόλη καφετιά

Το τίποτε

Ο περαστικός

Κι ένα πικρό κορίτσι με σπυριά.

[edit] θα το γραψω εδω γιατι συνηθως τα σχολια παραβλεπονται και θα ηταν κριμα να μη διαβαστει! Νικος Κυριακιδης ο δημιουργος του. Μας ειχε στειλει αυτο το διαμαντι μεταξυ αλλων, εδω και μηνες, αλλα λογω ελειψης χρονου και πολλων αλλων δεν μπορεσαμε να το το αναρτησουμε και να το μοιραστουμε! Εγω φερω την ευθυνη! Σε οσους κεντρισε το ενδιαφερον μπορειται να τσεκαρεται και τη συλλογη του "τα ματωμενα γονατα" οπως μου προτεινε και ο ιδιος και ειχα μολις ανακαλυψει το προηγουμενο βραδυ λιγο πριν επικοινωνησει ξανα μαζι μας[/edit]

--- last edited 25/3/2013 ---

οποιος ξερει κατι που δεν ξερω ας βοηθησει, ειλικρινα

Καθημερινοτητα

- Προτιμω τον πθρηνικο ολεθρο και τη μαστιτιδα το αλλο θεμα με τις τρεις διαστασεις και η παραπανω απλη εφαρμογη μου φαινονται ξενερωτα!
- Ελα ρε μαλακα κρατα τον πυρηνικο ολεθρο και περνουμε το θεμα των τριων διαστασεων και αφηνουμε τη μαστιτιδα!
- Κι εμενα μου αρεσει η μαστιτιδα και ο πυρηνικος ολεθρος!
- Ε, κι εγω μεσα γι' αυτα τα δυο!

- Παιδια να ρωτησω κατι; 

- Ναι!
- Ελευθερα...
- Πειτε μας.
- ... 



τελικα το προβλημα με τις αντλιες στο πυρηνικο εργοστασιο και με την εξαπλωση της μαστιτιδας στις αγγελαδες θα μας απασχολησουν τις επομενες μερες

Slow motion figures

Δεν την περίμενα τόση κούραση,

μόλις άνοιξε η πόρτα ένιωσα πως η ποίηση χάθηκε από μέσα μου,

το τσιγάρο πλέον με ζαλίζει και με κάνει να νιώθω δυσφορία,

δεν αντέχω το είδωλο που αντικρίζω τα πρωινά,

και η εικόνα που βλέπω στα μάτια των άλλων έχει θολώσει.

Τι συνέβη?