Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Ignoramus et ignorabimus*

Υπαρχουν λέει 3 αλυτα αινίγματα, συμφωνα με τον Emil du Bois-Reymond, για τα οποια δεν ξέρουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ.
Ενα απο αυτά ειναι και το "προβλημα της συνειδητοτητας".

(τελεια, αρα το μεγαλυτερο θεμα που αντιμετωπιζω καθημερινα, ειναι μεσα στα 3 αλυτα:P)


"....Ο Ράσελ υποστηρίζει πως η συνειδητότητα είναι η θεμελιώδης ιδιότητα που σχηματίζει τα πάντα, πιο θεμελιώδης και από το χώρο, το χρόνο ή την ύλη:

  1. Η συνειδητότητα εμφανίζεται παντού και σε όλες τις κλίμακες, όπως σε ζωντανούς οργανισμούς χωρίς νευρικό σύστημα όπως οι μέδουσες ως την κλίμακα των δομικών στοιχείων της ύλης, ακόμα και στο φως που οδεύει διαλέγοντας πάντα την πιο σύντομη, χρονικά, διαδρομή. Η έννοια της συνειδητότητας στις όλο και πιο μικρές κλίμακες ξεφεύγει από τη συνείδηση που εμφανίζει ο άνθρωπος και απλοποιείται αλλά δε μηδενίζεται. Υποστηρίζει δηλαδή πως η ανθρώπινη συνείδηση δεν εμφανίστηκε, ξαφνικά, ταυτόχρονα με τον ανθρώπινο νου, αλλά εξελίχθηκε μαζί με την πολυπλοκότητα του «μυαλού» που αντιλαμβάνεται το φυσικό κόσμο, και συνεχώς εμπλουτίζεται με εμπειρίες και αναπαράγει όλο και πιο σύνθετες μορφές ώστε να τον κατανοεί, όπως και να κατανοεί και τον «εαυτό» που τη φέρει.
  2. Τα πάντα παίρνουν μορφή αποκλειστικά στη συνείδηση και μόνο μέσα σε αυτήν γίνονται αντιληπτά. Οτιδήποτε μπορούμε να καταλάβουμε είναι προβολές μέσα στο νου και ό,τι γνωρίζουμε είναι αποτέλεσμα της εμπειρίας στο νου μας. Η εμπειρία του περιβάλλοντος ή του εαυτού προκύπτει στη συνείδηση ως μια μορφή που εμφανίζεται μέσα σε αυτήν (in-forming), μέσα από μια επεξεργασία που λαμβάνει χώρα στο νου και παράγει την πληροφορία (in-formation) ..."



συνεχίζεται....

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

η βαση

τι 5!; τι 10!; αφου το 5 ειναι η βαση, αυτο φτιαχνει τον χωρo... 
...ταδε εφη Τζωρτζης

ερμηνια:
τι 5!; τι 10!; αφού το 5 είναι η βαση, αυτό φτιάχνει τον χώρo ...

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

cha0tic_privilege part 1 ( what's going on with my hard disk )

Το chaotic privilege (χαοτικο προνομιο) αποτελει την κατασταση εκεινη οπου μπορεις να διατηρεις τοσα πολλα πραγματα μεσα σου τα οποια ειναι "κοινως αποδεκτο" πως δε συνδεονται μεταξυ σου αλλα για εσενα αποτελουν συνηρμικες μεταβασεις απο μια κατασταση σε μια αλλη, απο μια λεξη σε μια εικονα σε μια ιδεα που ανεπτυξες κατα τη διαρκεια ολων αυτων των "λογικων" μεταβασεων  και απο εκει σε μια εννοια και μετα σε μια αναμνηση, σε ενα τραγουδι, σε ενα βιντεο και να συνεχιζει χωρις σταματημο ( ενα δυναμικο while που οριζεις εκεινη τη στιγμη εσυ. καμια φορα παει και μονο του οταν θελει) . Chaotic privilege ειναι να διατηρεις μεσα σου τοσες αντιρροπες δυναμεις και να τις εκδηλωνεις στους αλλους χωρις να αγνοεις το γιατι, να ξερεις απο που προερχονται και να τις αναλυεις αν χρειαστει! Chaotic privilege ειναι να εισαι αυτος που εισαι και να μην μπερδευεσαι με το ποιος εισαι!  Να μπορεις να αναγνωριζεις ολες τις πτυχες σου και να τις κατανοεις.
Συνοψίζοντας, chaotic privilege είναι το εξής, μέσα σου να γίνεται χαμός και έξω σου να σκορπάς "ήρεμο" πανικό.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Γραφιάς

Οι ώρες μ' εχλώμιαναν, γυρτός που βρέθηκε ξανά
στο αχάριστο τραπέζι.

(Απ' τ' ανοιχτό παράθυρο στον τοίχο αντικρινά
ο ήλιος γλιστράει και παίζει.)

Διπλώνοντας το στήθος μου, γυρεύω αναπνοή
στη σκόνη των χαρτιών μου.

(Σφύζει γλυκά και ακούγεται χιλιόφωνα η ζωή
στα ελεύθερα του δρόμου.)

Απόκαμα, θολώσανε τα μάτια μου και ο νους,
όμως ακόμη γράφω.
(Στο βάζο ξέρω δίπλα μου δυο κρίνους φωτεινούς.
Σα να 'χουν βγει σε τάφο.)

(1921)

το διαβαζω και το ξαναδιαβαζω
ακομη δεν καταλαβα αν κι αυτος ο γραφιας
ηθελε να γινει σκηνοθετης.

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

τσίτα

τα ηχεία



















<object width="560" height="349"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/mmi60Bd4jSs?version=3&amp;hl=en_US"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/mmi60Bd4jSs?version=3&amp;hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" width="560" height="349" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Κι ομως η τεχνη...









...επαναλαμβανεται

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

zerocracy(?)



Neville Quain: I know. I know I was the wrong man to lead a boy scout troop into the sewage system under Minneapolis, I know that now. But I think it's safe to say I learned some very harsh and unforgettable lessons at the hands of my fellow inmates in the years that followed.
--------------------------------------------------------- 
President: I'm the President...I'm a powerful man...[Whispering]Please don't...I hate needles...I have money in my jacket...
Neville Quain: [Shoves needle into President's eyeball] First Hit's always Free, sir.
President: NAAAUU
Surgeon: Money means nothing; art is our God.
Surgeon 2: We're giving the president breasts, Mister Quain, whether he likes it or not. Magnificent breasts! Bigger than the sun!
President: AUUU
Neville Quain: Ever since I was a powerless little boy I've had a dream. I've wanted to fuck the President in the Ass while he sings 'Happy Birthday', just like Marilyn Monroe.
Surgeon 3: [Lowering Scapel onto President] Make it so.
------------------------------------------------------ 
The President: Happy Birthday, Dear Neville...

Χωρίς.

Ξαναγυρνάω σε εικόνες παλιές,
πληγώνουν σαν ακίδες στα δάχτυλα.

Η ομορφιά η δικιά μου είναι διάφανη,
ο ψυχή η δικιά μου ερωτεύεται τον έρωτα,
μη μ'αποστρέφεσαι,μάθε με πρώτα.

Είμαι πρόθυμη να ρισκάρω,
ποθώ,
εσένα και ότι είσαι.



Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Ίσως να ταιριάζει καλύτερα εδώ

Τα χειροκροτηματα απο τις ηχογραφημενες συναυλιες

Τα ποδηλατα με τα μωρα στο πισω καθισμα

Κατι απογευματα σε αθηναϊκα μπαλκονια, που θυμιζουν χωριο

Να κοιτας στα ματια

Η καλοκαιρινη βροχη

Να αγαπας καποιον χωρις αυριο

Να αφηνεις την πανσεληνο να σου γαμαει τις νυχτες

Να ακους συνεχεια τα ιδια τραγουδια

Για πρωινο τοστ με πορτοκαλαδα

Ο πονολαιμος περναει με παγωτο

Να σ'εμπιστευονται

Να εισαι σκλαβος της λεπτομερειας

Να χωρας ακριβως μεσα σ'ενα κιουπι

Να τσακωνεσαι με τον σκυλο σου, σαν να ηταν ανθρωπος

Οι πιο μελαγχολικοι στιχοι ειναι στα τραγουδια που σε κανουν να κοπανιεσαι

Η ανατολη μετα απο ξενυχτι

Να σε κοιτανε στα ματια

να σ'αγαπανε γι'αυτο που εισαι

και για οσα προσφερεις



για να μην ξεχνιομαστε συντροφοι και συντροφισσες, ποιοι ειμαστε και που παμε
και πως τελος παντων περιμενουμε να την παλεψουμε μεσα στο χαος

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

To (19521) Χάος ή 1998 WH24 είναι ένα κλασσικό αντικείμενο της ζώνης του Κάιπερ με διάμετρο περίπου 600 χιλιόμετρα. Ανακαλύφθηκε τις 19 Νοεμβρίου 1998.
Το προνόμιο του γελωτοποιού είναι η ικανότητα και το δικαίωμα ενός γελωτοποιού να μιλά και να χλευάζει ελεύθερα χωρίς να τιμωρείται, μιας και τίποτα απ' όσα λέει δε φαίνεται να έχει σημασία. 

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Θα σηκωθώ λίγο νωρίτερα,
που να πάρει,
πάλι θα περιμένω.

Σήμερα λιγάκι σάπια μέρα,
κατάφερα όμως να
μυρίσω,
το προσωπικό σου άρωμα.



Τα παπούτσια λασπωμένα,
σε κάποιους δρόμους,
είμαστε όλοι ίδιοι.

Το χρώμα στα μάτια σου
είναι συνιθισμένο μα,
δεν έχω δει άλλα.

Άφησα να δουν οργή,
πίστεψέ με,
ήταν ότι καλύτερο έχω.