ντουμανιασαμε....

ο παυλος ειπε αυτο



ενω ο μαρκος καμια 40ρια χρονια πιο πριν



ωχ, καποιος τα ανακατεψε...

(2),3 -> 13 (η πορεια του blog απο την αρχη της)

ημασταν 2, γιναμε 3... και φτασαμε τους 13!!!












θυμάστε; πρώτα κουβεντα οι δύο μας και μετα οι τρεις μας :)  

playlist

play(the)list 





παepepe



jhjh



gf



766


typiko soundtrack mias voltas apo to spiti mou sthn akropolh gia na katalh3w suntagma. Perpathma, mousikh, dentra, podhlata kai kosmos. A kai 40 va8moi kelsiou. (greeklish gia shmera, etsi h special prosfora ths hmeras, kati san supermarket h mhpws kalutera SUN SUPERMARKET   <= einai sundesmos XD :P )

για τους λιγους και εκλεκτους...

οπως και περσι
ετσι και φετος
θα σκαρφαλωνουμε τα κατσαβραχα
κι αντι να λεμε το ελα-μανα-να-με-δεις-τωρα-πουμαι-λοκατζης
θα προτιμησουμε στροφη στην ποιοτητα

δεν-ηταν-νησι-ητανθεριο-πουκει-τουνταν-στη-θα-λασσα
η-τανη-γοργο-ναηα-δερφη-τουμε-γαλεξαντροοου
πουθρηνουσε-καιφουρτου-νιαζε-το-πελαγοοο

αμα λεφτερωθει η κρητη θα γελασω

insomnia

once again

2/3

προσέγγιση

Ζυθοφιλοσοφίες

κι εκει που επινα τις μπυρες μου
ξαφνικα αναρωτηθηκα:
γιατι δεν φτανω ποτε εκει που θελω, τη στιγμη που θελω
αλλα ολα μου βγαινουν λαθος και ετεροχρονισμενα?

και αμεσως την βρηκα την απαντηση
προκειται για ενα συμπαντικο σφαλμα
ειμαι στην δικια μου-πολυ προσωπικη- 42η διασταση
οπου ο χρονος μετραει εντελως διαφορετικα
και ο τροπος ζωης δεν γινεται αντιληπτος απο τους υπολοιπους ανθρωπους

αλλα για καποιον-εντελως μαζοχιστικο λογο-επιμενω να συναναστρεφομαι ατομα που υφιστανται στις υπολοιπες 41 (ή και παραπανω) διαστασεις.
προβλημα.

και η λυση απλη:
απλα δεν θα ξαναπιω αλκοολ πριν κοιμηθω.

κόκκινο

Όταν χαζεύω στο κενό γίνομαι λιγάκι τρομακτική,
αυτό το κενό μπορει να σε παγώνει σε ένα παράλληλο σύμπαν,
η φυγόκεντρος εκεί είναι γύρω από εμένα αλλά δεν θα το εκμεταλεύομαι,
αν καταφέρεις να φτάσεις κοντά στα φρύδια μου άνοιξε το πορτάκι με το κίτρινο χερουλάκι.

Όταν ολοκληρώσεις την περιήγησή σου σιγουρέψου ότι μάζεψες αρκετές πληροφορίες,
για να σε βοηθήσω σου λέω πως αυτές έχουν το σχήμα της φλόγας λίγο πριν σβήσει και το χρώμα τους είναι μπλε.

Αρχικά η εκτίμηση μου είναι ότι θα σε ενοχλήσει ο περιέργος θόρυβος και θα νιώσεις ένα κενό στο στομάχι απ' αυτά που σε κάνουν να αρρωσταίνεις στιγμιαία,μετά μάλλον θα νιώθεις καλύτερα για περίπου 23 λεπτά.

Στην έξοδο πρόσεξε τα σκαλοπατάκια γιατί είναι γλιστερά,δεν ξέρω γιατί στο αποκάλυψα αυτό,συνήθως το κρύβω ώστε να σκοντάφτει ο κόσμος και να μένει λιγάκι παραπάνω,να κερδίζω χρόνο.

Σε περίπτωση που θέλεις να πάρεις μιά ανάσα σεαντίθεσημε'μεναπουγράφωτόσηώραμονοκοπανιά μπορείς να χρησιμοποιήσεις το δικαίωμα σου,αυτό της αυτοδιαθέσεως[το θυμίζουμε γιατί πολλοί μοιάζουν να το ξεχνάνε] και να περιηγηθείς όπου αλλού γουστάρει η ψυχούλα σου,
όταν νιώσεις νοσταλγία για το χάος μου μπορείς να γυρίσεις,
το πορτάκι με το κίτρινο χερούλι ίσως να 'χει αλλάξει χρώμα όμως θα είναι ακόμη εκεί.

Όποιός/α προτίθεται να ακολουθήσει,έχω σφιχτό πρόγραμμα xD

Βγαλτε μια κολλα χαρτι

Χρονολογηση
Περιοδολογηση
Περιγραφη
Χαρακτηριστικα
Ιδιαιτεροτητες
Ευρυτερο πλαισιο:
καλλιτεχνικο
ιστορικο
κοινωνικο
πολιτικο

Και τελος
Συναισθηματα
Προσωπικες σκεψεις

Και γιατι.

perfection

is a lie
is "imposible"
is only in theory
is a scar in our mind
is a different name for "the room 101"
is what we want (?)
is a humans' mind trick

does not belong here