utility

αυτο μας εσταλη

Το βλέπεις ;

Σέρνεται χωρίς πόδια στη τρύπα του.

Χαίρεται -

Ακροατής περιγραφών, για το θανατικό τριγύρω.

Κάτι που δεν θάρθει ποτέ να τονε βρεί.

Όνειρα, απο που να φτάσουν……

Στοιχειωμένος στην αιώνια αυπνία

Καμιά τρικυμία δεν τον πλησιάζει.

Κι αυτός -

ζηλεύει την αρκούδα.

Με την ηρεμία του ύπνου στο λαγούμι της.

Την αξιοπρέπεια στη πείνα, την απέχθεια στο κρύψιμο.

Ο πατέρας της κοπέλας

κάνοντας ολόκληρο ταξίδι,ψάχνει αυτον που με το σάλιο

Μόλυνε τους αυριανούς του εγγονούς

Μάταια, όλα αυτά.

Μη ξαναμιλήσεις για ευθανασίες

Να σου πω, τι νομίζω :

Συναντήθηκαν κάποτε σε πόλη καφετιά

Το τίποτε

Ο περαστικός

Κι ένα πικρό κορίτσι με σπυριά.

[edit] θα το γραψω εδω γιατι συνηθως τα σχολια παραβλεπονται και θα ηταν κριμα να μη διαβαστει! Νικος Κυριακιδης ο δημιουργος του. Μας ειχε στειλει αυτο το διαμαντι μεταξυ αλλων, εδω και μηνες, αλλα λογω ελειψης χρονου και πολλων αλλων δεν μπορεσαμε να το το αναρτησουμε και να το μοιραστουμε! Εγω φερω την ευθυνη! Σε οσους κεντρισε το ενδιαφερον μπορειται να τσεκαρεται και τη συλλογη του "τα ματωμενα γονατα" οπως μου προτεινε και ο ιδιος και ειχα μολις ανακαλυψει το προηγουμενο βραδυ λιγο πριν επικοινωνησει ξανα μαζι μας[/edit]

--- last edited 25/3/2013 ---

οποιος ξερει κατι που δεν ξερω ας βοηθησει, ειλικρινα

Καθημερινοτητα

- Προτιμω τον πθρηνικο ολεθρο και τη μαστιτιδα το αλλο θεμα με τις τρεις διαστασεις και η παραπανω απλη εφαρμογη μου φαινονται ξενερωτα!
- Ελα ρε μαλακα κρατα τον πυρηνικο ολεθρο και περνουμε το θεμα των τριων διαστασεων και αφηνουμε τη μαστιτιδα!
- Κι εμενα μου αρεσει η μαστιτιδα και ο πυρηνικος ολεθρος!
- Ε, κι εγω μεσα γι' αυτα τα δυο!

- Παιδια να ρωτησω κατι; 

- Ναι!
- Ελευθερα...
- Πειτε μας.
- ... 



τελικα το προβλημα με τις αντλιες στο πυρηνικο εργοστασιο και με την εξαπλωση της μαστιτιδας στις αγγελαδες θα μας απασχολησουν τις επομενες μερες

Slow motion figures

Δεν την περίμενα τόση κούραση,

μόλις άνοιξε η πόρτα ένιωσα πως η ποίηση χάθηκε από μέσα μου,

το τσιγάρο πλέον με ζαλίζει και με κάνει να νιώθω δυσφορία,

δεν αντέχω το είδωλο που αντικρίζω τα πρωινά,

και η εικόνα που βλέπω στα μάτια των άλλων έχει θολώσει.

Τι συνέβη?

hmmm?!

it is time...



...oh yes it is

le coût des retrouvailles

γιατι πρεπει να επανερχεται και να επανερχεται
το μυαλο μου σε ενα συγκεκριμενο θεμα
το οποιο το εδιωξα και το απομυθοποιησα
γιατι πρεπει να επικρατει αυτη η συγχυση
αυτο το χαος μεσα στο κεφαλι μου
γιατι κανενα τραγουδι δεν ειναι αρκετα μαυρο
και αρκετα δυνατο παραλληλα
ωστε να ταυτιστω αυτη τη στιγμη
γιατι να μην μπορω απλα να φωναξω
μεσα στα μουτρα σου αντε γαμησου
γιατι πρεπει να ξαναζω μια λαθος σκηνη
γιατι δεν μπορεις απλα να εισαι ειλικρινης μαζι μου
στο τι στο διαολο θες απο μενα
γιατι να μην μπορω και γω
να το παρω αποφαση μια κι εξω
γιατι πρεπει η αναμνηση μιας τρυφερης σκηνης
να επανερχεται ξανα και ξανα
γιατι δεν ειμαι αρκετα δυνατη
ωστε να πω τερμα ως εδω
γιατι δεν μπορω να αποφασισω το σωστο
γιατι πρεπει παντα το σωστο να ειναι αυτο που με κανει να νιωθω σκατα
γιατι δεν μαζευεις κουραγιο να παραδεχτεις τη μαλακια σου
γιατι να ειμαι παντα ενταξει με τους παντες
γιατι να μην μπορω να σου χωσω μια μπουνια στο στομαχι
να παρεις μια γευση απο το πως νιωθω αυτη τη στιγμη
κουραστηκα να με απογοητευουν οι επιλογες μου
και
για
ποσο
ακομα
πρεπει
να
δο
κι
μα
ζο
νται
οι
α
ντο
χες
μου
...
..
.

ή θα πουμε αντιο σαν φιλοι

ή θα φτυσω οτι εχεις ιερο

how can it feel this wrong

from this moment

καιρο ειχαμε να μιλησουμε για τεχνη

με τα απλουστερα και σχετικα ευτελη υλικα- με καρβουνο και χαρτι- ο william kentridge δημιουργει δυνατες εικονες, και στη συνεχεια τα δικα του (απλοϊκα στην οψη, αλλα γεματα απο τις περιπλοκες σκεψεις του) φιλμακια.

μπειτε εδω και απολαυστε :
http://www.moma.org/interactives/exhibitions/2010/williamkentridge/flash/index.html#7

κατι σαν πρωτολειο animation

και οση ωρα χαζευω στις εικονες του, βρηκα τι μου θυμιζουν.