ελληνικα για αρχαριους

ο, τι πιο χρησιμο για τον συχρονο ανθρωπο
που θελει να γνωρισει απο κοντα αυτη την τοσο συναρπαστικη γλωσσα...

μια ευγενικη χορηγια του αγαπημενου μας αιμοφιλου

people who do NOISE

Η μουσικη δεν  ειναι ο μοναδικοσ ηχητικοσ τροπος εκφρασης της καλλιτεχνικης φυσης καποιου! Η χρηση, η διαχειρηση, και ο χειρισμος του ηχου αυτου καθεαυτου ειναι ενας ακομη τροπος!

και μενα οι φιλοι μου ετσι κανουν

- παιδια, ειμαι ερωτευμενος(-η)

- βλεπω μια ταινια!
- βλεπω μια φωτογραφια!
- βλεπω εναν....ρινοκερο!

- και γω βλεπω ενα προβλημα .....

the art and the fart

συνδεδεμενο με το παρακατω post!  Σε αυτη την κοινωνια που ζουμε ευτυχως ακομα εχουμε δεχομαστε ψυγματα τεχνης οπω το παρακατω και δεν εχουμε εχουνε εντρυφησει (η entryφησει) σε μια στειρα Οργουελικη κοινωνια που ουτε πορδες οπως η παρακατω θα τολμουσαν να υλοποιηθουν, τοσο σε θεωρητικο τομεα, οσο και σε υλικο!

πως ονομαζεται η διαδικασια δημιουργιας ενος post που συνδεεται με το ακριβως προηγουμενο post μεσω ενος τετοιου δεσμου αραγε; μαλλον μας διεπει η αναγκη δημιουρφιας μιας νεας λεξης :)

-

τυπικό παιχνίδι για κορίτσια:

τυπικό παιχνίδι για αγόρια:

οχι ρε, δεν υπαρχει σεξισμος..
απλως οι ανθρωποι γεννιουνται ετσι

the sky above the port...

was the color of television, tuned to a dead channel. 

 Μακραν απο τις πιο εμπνευσμενες παρομοιωσεις/περιγραφες που εχουν γραφτει στην λογοτεχνια! 

διατηρησα στο ποστ την αμερικανικη γλωσσα γιατι δεν ηθελα να αλλοιωσω ουτε καν τον τροπο γραφης, γιατι καλως η κακως σε αθτην την γλωσσα γραφτηκε και η slung αισθητικη της ειναι ξεκαθαρο κομματι του cyberpunk κυμματος/κινηματος :)

η εκπαιδευτικη τηλεοραση παρουσιαζει

ντοκυμανταιρ καλλιτεχνικου ενδιαφεροντος σε τεσσερα μερη

κλικ πανω δεξια

καλη χωνεψη

let's start the tricks

let's start the tricks ... by not letting me doing things just because i can :)
(inside joke about the mess in this blog) 

1.

σκεφτηκα να ξεκινησω χρονολογικα, να ξεκινησω γενικα , με μια βασικη ιδεα και κριτικη για ολο το κοινωνικο-πολιτικο προτσες (σικ) της φοβερης αυτης δεκαετιας του 80, σκεφτηκα να πιασω μονο τα υπογεια φαινομενα ξεκινωντας απο τα τελη της προγουμενης δεκαετιας, ψαχνωντας αιτιες και εξελιξεις... ΑΛΛΑ επειδη εδω ειναι το μπλογκ "γραφτο οπως σου ρθει" δηλαδη το μπλογκ συνειρμικης γραφης, ιδου λοιπον αγαπητο κοινο σου σερβιρω τους συνειρμους μου και καλη χωνεψη!

καταρχας να ξεκαθαρισουμε κατι-δεν υπαρχει παρθενογενεση στην τεχνη και κατα προεκταση ουτε και στη μουσικη, και για οσους-ες δεν πιστευουν χιερ γιου αρ..



GREEN ON RED απο τις αρχες της δεκαετιας, κατι μεταξυ "ψυχεδελικης ποπ" και "arizona punk" αρκετα post punk κατα την ταπεινη μου γνωμη και προς psychobilly-μερια-γερνω-λιγο

το κομματι ειναι πιο γνωστο απο mazzy star b-side στο flowers in december (Among My Swan,1996)

and don't you know you're life itself?
δεν μπορει παρα να εχει αμεση συνδεση με ενα απο τα καλυτερα ερωτικα κομματια (και παρτε το ερωτικα οπως θελετε :P) που ερμηνευσε το 1976 ο Bowie


αλλα σιγα μην το εμπνευστηκε μονος του...
το κομματι ανηκει δικαιωματικα στην Nina Simone (λινκ για τους jazzοφιλους)


Τι θα ηταν τα 80's χωρις την μοναδικη underground σκηνη, χωρις τις πολιτικοποιημενες μπαντες?



βρωμικος ηχος, κοφτες κιθαρες, στιχοι που φτυνονται στο κοινο αντι να τραγουδιουνται.
εξαιρετικα πρωιμο post punk , απο μια μπαντα που ουσιαστικα εδρασε επιδραστικα σε ολα τα 90's ( το παραπανω κομματι υπαρχει και απο metallica) Ξεπεσε ομως, απο σουπερ-ουαου-γαμιστερη σε φλωρικη new-romantic ποπιά. και για να μη λετε οτι τα βγαζω απο το κεφαλι μου...



καλα καλα το παιρνω πισω,περα απο τα συνθια και τα ενδυματολογικα-στυλιστικα εγκληματα, εχει και τα καλα του το νεορομαντικο στυλακι

(γιατι καλε δεν μάφηνεις να κανω embed???)
κολλητικο το ριφακι, ετσι δεν ειναι?



ή μηπως νομιζατε οτι οι HURTS κανανε πρωτοπορια?

2.

Η μουσικη οπως και τα αλλα πολιτιστικα φαινομενα ειναι πολυ χρησιμοι δεικτες της εκαστοτε κοινωνιας.Και ναι, η μουσικη εδω εχει πολλα να δειξει.
Επιγραμματικα: εποχη της αφομοιωσης των διδαγματων του '68 και των κινηματων αυτονομιας της δεκαετιας '70, εισαγωγη του ορου politically correct, το αποτομο γκρεμισμα του κρατους προνοιας, φαινομενικη και προσκαιρη κοινωνικη ειρηνη, τεχνολογικη προοδος και ευημερια, εξαρση του ιδιωτικου-ατομικου τροπου ζωης, επελαση του καπιταλισμου στον λεγομενο τριτο κοσμο, ψυχρος πολεμος κ.ο.κ. Στα κρυφα ομως, political correct κομματα ή αντιφασιστικες ομαδες κληθηκαν να αντιμετωπισουν την ανοδο του νεο-ναζισμου κυριως στην ευρωπη.
Οι πρωτοι σκινχεντς παρ'όλα αυτα δεν ειχανε καμια σχεση με ναζισμο (ή ίσως όχι τοσο ξεκαθαρη) ακουγανε μαυρη μουσικη ska και rocksteady και φυσικα "εφηυραν" το oi!



το απαραιτητο ska revival στις αρχες της δεκαετιας
(προσεξτε στην αρχη της φωνες απο το κοινο)


the rocksteady beat of madness


συγνωμη, δεν μπορω να αντισταθω , ειναι η καλυτερη diy τρολλια της δεκαετιας


δεν γινεται να μιλησεις για πολιτικοποιημενη μουσικη χωρις Clash


ενα απο τα λιγοτερο αγαπημενα (μου), εξαιτιας αυτης της αρκετα παρεξηγησιμης φρασουλας (white riot, i want a riot of my own) η οποια φυσικα εξηγειται πιο κατω (Black people gotta lot a problems/But they don't mind throwing a brick /White people go to school/Where they teach you how to be thick )
αυτο μας ελειπε να κατηγορισουμε τον Joe Strummer για ρατσισμο:P


Ηταν μια περιοδος στην οποια οι διαφορες μεταξυ αυτων των εκ διαμετρου αντιθετων πολιτικων ομαδων ητανε ελαχιστες:ιδια ρουχα, ιδια μουσικη, ιδια κοινωνικη ταξη, και φυσικα δεν ητανε μονο οι συναυλιες των Clash που γινονταν πεδια μαχης, αλλα ητανε σημαδι ολοκληρης της εποχης

Αλλη μια πασιγνωστη μπαντα που -και λογω ονοματος- προσελκυε καθε λογης φασιστακια ηταν οι Joy Division.
Αποσπασμα απο τη ταινια 24h party people, που δινει πιστευω μια ξεκαθαρη εικονα του τι συνεβαινε:

3.

"...Βασικό χαρακτηριστικό των εξπρεσιονιστών καλλιτεχνών ήταν η τάση να παραμορφώνουν την πραγματικότητα στα έργα τους, αδιαφορώντας απέναντι σε μια πιστή και αντικειμενική αναπαράσταση της. Συχνά ο εξπρεσιονισμός διακρίνεται και από μια έντονη συναισθηματική αγωνία, χαρακτηριστικά μάλιστα μπορούμε να πούμε πως ελάχιστα εξπρεσιονιστικά έργα έχουν χαρούμενη διάθεση."

By the late 1970s, there were a few bands labeled "gothic". However, it was not until the early 1980s that gothic rock became its own subgenre within post-punk that followers of these bands started to come together as a distinctly recognizable movement. The scene appears to have taken its name from an article published in UK rock weekly Sounds: "The face of Punk Gothique",written by Steve Keaton and published on February 21, 1981.















bonus ligo ap ola: